50 Best Tsk Ad Images in 2020 - BigSpy
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Carodent AB
TSK Record & Multimedia
NOTO – ICE CREAM THAT LOVES YOU BACK
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tsk.digital Solução de marketing digital para pequenas empresas
Быстровозводимые здания, ангары — строительство «под ключ» | по всей России
Richard Takáč - poslanec TSK a MsZ v Prievidzi - richardtakac.sk
Richard Takáč - poslanec TSK a MsZ v Prievidzi - richardtakac.sk
KEDAI MAKAN TSK
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
YouTube
Dreame - Read Best Romance
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
YouTube
YouTube
YouTube
YouTube
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
Tiger Schulmann’s has helped thousands of kids, from preschoolers to teenagers, become their best selves through martial arts. Our proven methodology, for over 36 years has taught more than punch-kick karate techniques. We help students develop the skills they need to thrive in life. *NEW SAFETY PROCEDURES* - Enhanced Cleaning Protocol ✨ - Socially distant classes ↔️ - Non-Contact Format
Dreame - Read Best Romance
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
Le mois d'octobre est dédié à la lutte contre le cancer du sein, qui touche majoritairement les femmes. "Un cancer du sein résulte d'un dérèglement de certaines cellules qui se multiplient et forment le plus souvent une masse appelée tumeur. Il en existe différents types qui n’évoluent pas de la même manière." Source: e-cancer.fr TSKSTUDIOS soutient la lutte contre le cancer du sein.
Computadoras TSK
Computadoras TSK
Geotarget | Location intelligence Marketing | Geotarget Advertising
Sklep koszykarski - SklepKoszykarza.pl
Już jest! Najnowszy odcinek #TSK. Tym razem po angielsku ...i tak już zostanie. Mamy nadzieję, że Wam się spodoba ta zmiana. Link do butów -> https://bit.ly/3j3zpzk Pamiętajcie, żeby subskybowac nasz kanał na YT -> https://bit.ly/3cGwdYl #SKteam
Tiger Schulmann's Martial Arts | Build Confidence! Get Results!
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
Betty Crocker Ísland
Við kynnum líklega til vinsælda: Súkkulaðirúlluterta með saltkaramellukremi Uppskrift: ◇ 1 pakki Betty Crocker djöflakökumix ◇ 6 stk egg ◇ 130 ml vatn ◇ 80 ml ISIO4 olía ◇ 1 tsk vanilludropar Krem á milli: ◇ 250 g smjör ◇ 400 g flórsykur ◇ ½ dós Betty Crocker saltkaramellukrem ◇ 2 msk rjómi ◇ 2 tsk vanilludropar ◇ Jarðarber sett yfir kremið Krem ofan á: ◇ 1 dós Betty Crocker súkkulaðikrem ◇ 4 msk rjómi Hrískúlur til skrauts. Aðferð: 1. Blandaðu eggjum, vatni, olíu og vanilludropum saman við kökumixið. 2. Hrærðu vel saman og helltu deiginu á smurða ofnskúffu. Passa að hafa bökunarpappír undir. Ef þú notar minna mót en ofnskúffan þá er hluti deigsins notaður og t.d. bollakökur gerðar úr restinni af deiginu. 3. Bakaðu við 160°C gráður í um 22 mínútur eða þar til kakan er bökuð í gegn. 4. Rúllaðu kökubotninu upp í viskustykki (gott að sjáldra smá sykri undir) og leyfðu botninum að kólna upprúlluðum. 5. Hrærðu smjöri, flórsykri, saltkaramellukremi og vanilludropum vel saman og blandaðu rjómanum við í restina. 6. Rúllaðu kökubotninum út og settu kremið yfir ásamt jarðarberjunum. 7. Rúllaðu kökubotninum aftur upp og helltu súkkulaðikreminu yfir. Súkkulaðikremið er búið til með því að hita súkkulaðikrem örlítið í örbylgjuofni og blanda rjóma saman við. 8. Kakan er skreytt með hrískúlum.
TSK praha
De’Sea เดอซี
กาแฟและเครื่องดื่มพร้อมอาหารอร่อยๆ ราคาน่ารักๆ ที่เดอซีนะคะ ❤️❤️ อยู่ตรงข้ามโรงแรมโกลเด้นซิตี้ ชั้น 1 ตึก TSK อยู่ระหว่างปั้มบางจากและตลาดหมอสาโรจน์ 0627923916
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
CHAPTER 1 “Hoy ‘Neng! Gising na d’yan! Nasa Maynila na tayo oy! Tulog nang tulog, tsk tsk!” Agad akong napabalikwas nang marinig ang matining na boses ng kundoktor sa sinasakyang kong bus. Luminga-linga ako sa paligid at nakita kong nagsisibabaan na ang mga pasahero tanda na nasa terminal na kami. Natulog kasi ako buong byahe. Hindi naman ako excited makapunta rito sa Maynila. Ayoko ngang pumunta rito dahil kuntento na ko sa buhay namin sa Laguna. Payak pero masaya. Kaso, kaka-graduate ko pa lang sa high school ay kinukuha na ko ng Lola ko na nagtatrabahong kasambahay dito. Nirekomenda ako ng Tatay ko sa kanya para magtrabaho raw muna. Uunahin daw kasi muna si Ate Jenelet na makatapos sa kolehiyo bago ako. Kaya mas mainam daw na kay Lola muna ako, kumikita pa. Sinuot ko ang kaninang yakap-yakap kong backpack at isang malaking bag. Inayos ko muna ang buhok kong may mga takas na hibla, nagulo dahil sa pagkakatulog ko. “Salamat, Manong!” sigaw ko sa konduktor bago bumaba ng bus. Agad akong tinamaan ng sinag ng araw pagkaapak ko palang sa semento. Halos nakapikit na ako sa pagkasilaw. Naglakad ako para lumilim. Luminga ako sa paligid at tiningnan ang oras, pasado alas-otso na. Hindi ko nilapag ang gamit dahil kabilin-bilinan ni Mama na huwag ihihiwalay ang mga gamit sa akin at marami raw snatcher sa Maynila. Dinukot ko ang kapirasong papel sa likod na bulsa ng pantalon kong maong. Ito ang pinakapaborito kong pantalon sa lahat ng damit ko. Blue skinny jeans na stretchable. Pamasko sa akin ni Mama at Papa. Binasa kong mulit ang address na binigay ni Lola. Wala akong ideya kung paano ako makakapunta rito. Hanggang pagsakay ng bus pa-Maynila ang turan sa akin ni Papa. Magtanong na lang daw ako pagdating ko rito. “Sino kaya mukhang may alam?...” Pinasadahan ko ng tingin ang mga tao sa paligid ko. May mga naghihintay sa waiting shed, naglalakad, nakyatambay na nagbabasa ng dyaryo at nagse-cellphone. Nahagip ko ang isang security guard. Lumapit ako. “Manong, puwedeng magtanong?” Pinasadahan niya ako ng tingin bago nagsalita
